prakruthi jada

⋰ దాలి నాయుడు  బొంతు  

గా లి వీస్తున్న జాబిల్లి ఉన్న సమయాన 

దూరంగా మమేకమై తదేకంగా చూస్తున్నది తారే న 

ఎవ్వరు నన్ను గమనించడం లేదని నేను అనుకున్నాన

ప్రాణం ఉన్న తారే అయితే ఇక అవధులు లేవు నా ఊపిరికేనా 

దగ్గరకి వస్తే ఏమవుతుందో అని నాకు భయం వేసిన 

దగ్గరకి వేళ్ళు అని నా   మనస్సు చెప్పిన 

తడబడుతున్న నా  కాళ్ళు వద్దని గుర్తు చేసిన 

వేగాన్ని పుంజుకుంటూ నా  రక్తం నాళాలు లో కదిలినా 

దూరం కాస్త దగ్గరగా వస్తుంది అనిపించినా 

కదలని నా శరీరం కి గుండెచప్పుడు వినిపిస్తున్నా 

భ్రమ పడుతున్నావు అని ప్రకృతి చెబుతున్నా

వినని నా మనస్సు చివరికి చూసింది చెట్టు నీడ నేనా . ///////